Aktualności

Aktualności Oddziałów

Zasady korzystania z lecznictwa uzdrowiskowego w ramach refundacji przez NFZ

12-02-2014

Leczenie uzdrowiskowe jest kontynuacją leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego. Jego zadaniem jest rehabilitacja, leczenie chorób przewlekłych oraz szeroko pojęta profilaktyka. Leczenie uzdrowiskowe polega na wykorzystaniu naturalnych bogactw i czynników fizycznych, tj.:

  • wód mineralnych (kąpiele lecznicze, kuracje pitne, inhalacje, ćwiczenia w basenach);
  • peloidów (borowiny) pod postacią kąpieli, zawijań, okładów, tamponów;
  • bodźców klimatoterapeutycznych;
  • hydroterapii (kąpiele, natryski, bicze szkockie, masaże wirowe, wibracyjne, podwodne;
  • fizykoterapii pod postacią ciepłolecznictwa, światłolecznictwa elektroterapii, ultradźwięków, magnetoterapii, laseroterapii, krioterapii, masażu leczniczego;
  • kinezyterapii (gimnastyka indywidualna i zbiorowa).

Na leczenie uzdrowiskowe mogą być kierowani jedynie pacjenci wystarczająco sprawni, by odbyć podróż do uzdrowiska, samodzielni, zdolni do samoobsługi i korzystania z zabiegów leczniczych. Leczenie uzdrowiskowe jest leczeniem bodźcowym, stąd niektóre schorzenia pod jego wpływem mogą ulegać zaostrzeniu.

Wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz. U. z dn. 5.01.12 poz. 14).

Leczenie uzdrowiskowe przysługuje ubezpieczonemu na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, które wymaga potwierdzenia przez oddział wojewódzki Funduszu właściwy ze względu na miejsce zamieszkania pacjenta.

Oceny zasadności leczenia uzdrowiskowego dokonuje lekarz specjalista z dziedziny balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej zatrudniony w oddziale wojewódzkim NFZ. Pozytywnie zaopiniowane skierowanie, zawiera określenie odpowiedniego uzdrowiska i rodzaju leczenia (w szpitalu, w sanatorium, w przychodni uzdrowiskowej).

Skierowanie przesłane przez lekarza lub ubezpieczonego do Funduszu jest rozpatrywane w terminie 30 dni.

Skierowania z pozytywną kwalifikacją, mieszczące się w limicie miejsc w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego są potwierdzane przez Fundusz wg kolejności ich wpływu.

Potwierdzone skierowanie określa:

  • rodzaj leczenia uzdrowiskowego i jego tryb,
  • odpowiedni zakład lecznictwa uzdrowiskowego,
  • datę rozpoczęcia leczenia i czas jego trwania.

Potwierdzone skierowanie przesyłane jest listem poleconym, na adres ubezpieczonego nie później niż w terminie 14 dni przed datą rozpoczęcia leczenia uzdrowiskowego. Czas oczekiwania na leczenie w sanatorium dla dorosłych kształtuje się powyżej 12 miesięcy, w szpitalu uzdrowiskowym od 3 do 5 miesięcy. W przypadku pozytywnej aprobaty skierowania każdy ubezpieczony w terminie 30 dni otrzymuje informacje o zakresie i profilu leczenia oraz orientacyjnym okresie oczekiwania.

Prawo do leczenia uzdrowiskowego poza kolejnością mają wyłącznie inwalidzi wojenni i wojskowi, kombatanci oraz świadczeniobiorcy posiadający tytuł ,,Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi'' lub ,,Zasłużonego Dawcy Przeszczepu'' zgodnie z dokonaną w dniu 24 sierpnia 2007 r. zmianą Ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. 210 poz. 2135 z późn. zm.).

Aby skorzystać z uprawnień, należy przedstawić oddziałowi wojewódzkiemu NFZ dokument potwierdzający przysługujące uprawnienia.

Leczenie uzdrowiskowe prowadzone jest w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego w okresie całego roku a wyniki leczenia nie zależą od pory roku. Fundusz nie gwarantuje leczenia w terminie wskazanym przez ubezpieczonego, czyli tylko w miesiącach wakacyjnych i podczas ferii zimowych, ani nie zapewnia kierowania ubezpieczonych do wybranych przez nich uzdrowisk. Ostateczną decyzję co do miejsca leczenia uzdrowiskowego podejmuje lekarz orzecznik zatrudniony w oddziale NFZ.

Oddział NFZ nie pośredniczy w rezerwacji określonego rodzaju pokoju i nie gwarantuje wspólnego zakwaterowania małżonków czy znajomych. Kwestie te należy uzgadniać bezpośrednio z sanatorium czy szpitalem uzdrowiskowym.

Wyjeżdżając do uzdrowiska należy zabrać: skierowanie na leczenie uzdrowiskowe potwierdzone przez oddział NFZ, dowód osobisty, dokument potwierdzający ubezpieczenie w Narodowym Funduszu Zdrowia, określoną przez lekarza kierującego dokumentację medyczną, pieniądze w ilości wystarczającej do częściowego pokrycia kosztów zakwaterowania i wyżywienia, strój kąpielowy, czepek, strój gimnastyczny, dres, obuwie sportowe, leki przyjmowane przewlekle w ilości wystarczającej na czas pobytu, w przypadku dzieci w wieku szkolnym - podręczniki i przybory szkolne. Koszty podróży do i z uzdrowiska pacjent ponosi samodzielnie.

Narodowy Fundusz Zdrowia nie finansuje:

  • kosztów przejazdu na leczenie uzdrowiskowe i z leczenia uzdrowiskowego,
  • kosztów częściowej odpłatności za zakwaterowanie i wyżywienie w sanatoriach uzdrowiskowych zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 lipca 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego (z późn. zm.),
  • kosztów zakwaterowania i wyżywienia podczas korzystania z leczenia ambulatoryjnego w  sanatorium,
  • kosztów zabiegów przyrodoleczniczych i rehabilitacyjnych w szpitalach uzdrowiskowych, sanatoriach uzdrowiskowych i przychodniach uzdrowiskowych nie związanych z chorobą podstawową będącą przyczyną skierowania na leczenie uzdrowiskowe,
  • kosztów zakwaterowania i wyżywienia opiekuna świadczeniobiorcy,
  • dodatkowych opłat obowiązujących w miejscu położenia zakładu lecznictwa uzdrowiskowego np.: opłat klimatycznych.

 

Wszystkie aktualności